151 dagen op de trein
We beginnen aan een avontuur van meer dan 5 maanden onderweg, we reizen over land, van Gent naar Bangkok.
Deel 1: België-Duitsland-Denemarken
Van de westelijke rand van het Euraziatische continent naar de oostelijke, volledig over land.
Wat als je blijft lopen in oostelijke richting? Welke landschappen krijg je te zien? Welke mensen kom je tegen? Welke talen en culturen betoveren je zintuigen? Hoe verandert langzaam alles wat je vertrouwd is in een nieuwe, onontdekte wereld?
Dat is waar we als kind al van droomden, en nu is het zover!
Dit willen we samen beleven met ons dochtertje Lilou van net geen 2.
Want tijd nemen voor elkaar en trager leven is het mooiste cadeau in deze jachtige maatschappij.
En weg zijn wij!
Duitsland: Hamburg 624 km
10 september 2017
Na maanden voorbereiding, twee keer te trouwen, een huis te kopen en verbouwen zijn we eindelijk van plan tot uitvoering gekomen. Ons uitwuif-team stond paraat op perron 2 om 9u29 op zondagochtend in Gent Sint-Pieters, onze Die hards!! WE LOVE YOU ALL!!! Deze trip was niet mogelijk geweest zonder onze FANTASTISCHE SPONSERS, you know who you are, un GRAND MERCI!!
Ons huwelijkscadeau bestond telkens uit een traject, zo konden de gasten trajecten sponsoren, de trein van Gent naar Brussel, Keulen,…wat ons telkens een stukje dichterbij onze droom bracht.
We komen via Brussel, een tussenstop in Keulen, overstap in Dusseldorf en nog een overstap in Hannover zonder kleerscheuren maar met een overdosis overstappen in onze eerste halte aan: Hamburg
We hebben een kamer gereserveerd in hotel Meininger, klik hier wat een goede keuze blijkt te zijn want het is erg goed gelegen, niet ver van het treinstation en we hebben een ruime kamer en ook het ontbijt was tip top! We betaalden toen nog geen 50 Euro voor ons drietjes.
Wat hebben we geleerd vandaag? Als je niet constant van plaats wil wisselen in een Duitse trein, is een plaatsje reserveren reuzefijn. Doen we dus ook de volgende keer!
Denemarken: Kopenhagen +337 km
11 september 2017
Na een deugddoende nacht en een lekker ontbijt hebben we net genoeg tijd om een wandeling te maken alvorens ons naar het Bahnhof te begeven om alsnog een reservatie toe te voegen aan ons treinticket, een les van gisteren J
Dit initiatief bracht echter een en ander aan het licht, dat later op de dag eerder duister zou gaan blijken. Onze rechtstreekse trein was namelijk geannuleerd. Dus eerst naar het Haupt Bahnhof sporen, vandaar verder treinen naar Fredericia (Denemarken) waar we dienen over te stappen richting Kopenhagen.
Vol goede moed vertrekken we richting Fredericia, ware het niet dat onze trein na 20 minuten rijden en aansluitend een uur stilstand, wegens signalisatieproblemen, terug richting Hamburg bolt, bussen zouden ingelegd worden.
Lilou kennende is dit geen pretje! En net nu ze eindelijk in slaap is gevallen.
Gelukkig komt men met een alternatief: twee perrons verder vertrekt er over 10 minuten een rechtstreekse trein naar Kopenhagen! Lilou bijft slapen gedurende de hele operatie.
We springen op de nieuwe trein, maar daar is onze reservatie...euh... niet meer van toepassing. Snel nemen we bezit van onze plaatsen die we met hand en tand zullen verdedigen. Hier krijgen ze ons niet meer weg!
In onze wagon zit ook Louiza, die mee komt kijken naar de filmpjes waar Lilou naar kijkt. Ze worden snel bevriend en dansen en springen en lopen doorheen de wagon.
Wanneer de avond valt krijgen we te horen dat we mét de trein de ferry nemen! Van het Duitse Puttgarden naar het Deense Rødbyhavn, de zogenaamde Fehmarnbelt oversteek.
En inderdaad, de trein rijdt het ruim van de ferry binnen. Iedereen moet uitstappen en zich naar het bovendek begeven. De trein wordt afgesloten.
Boven is alles ingericht als een tax free shop, je kan er chocolade, tabak, alcohol en juwelen kopen. We hebben net genoeg tijd om iets te eten in een van de restaurants.
Daarna reizen we verder in het duister Denemarken binnen.
Rond 22u30 komen we na een lange reis in kobenhavn aan.
12 september 2017
Kopenhagen
Na een redelijke nacht geslapen, worden we wakker in regenachtig Kopenhagen. We verblijven in een hostal met een eigen kamer. Het is al een stuk in de namiddag als we buiten komen na onze siesta. We beslissen te wandelen langs het kanaal en een boottocht te maken. De zon breekt door. We kopen een ijsje voor Lilou. We wandelen voorbij Tivoli, Rathaus, de winkelstraat, Nyhaven waar we aperitieven en vanwaar we de laatste (verwarmde!) boottour nemen, super leuk!
We voelen ons al een beetje in Azië want er is hier een 7-eleven. We kopen er een drankje en wat snacks. Aan de receptie vragen we extra handdoek en lakens (voor Lilou’s bedje).
Op de kamer krijgt Lilou nog en extra flesje, kijkt trotro en dan dodo in ons bed.
Wanneer ze slaapt verleggen we haar in haar tentje.
We zoeken naar onze volgende bestemming. Alles is zo duur!.
Het wordt Göteborg. Slaapwel.
Deel 2: Denemarken-Finland
13 september 2017
Kopenhagen naar Göteborg (Zweden) +317km
Lilou heeft goed geslapen in haar tentje. In de ochtend is ze nog een uurtje bij ons gekropen.
Straks hebben we onze trein naar onze volgende bestemming, we vertrekken om 12u27 richting Zweden, momenteel regent het hard.
Lilou heeft wat last van tandjes/verkoudheid maar is wel braaf! Ze doet dat SUPER! Ze begint aan de treinen en de rugzakken te wennen. Ze is al veel veranderd. Trotro is een vaste waarde geworden en haar brein werkt op volle toeren.
We zijn ondertussen nog allerlei dingen aan het afronden aan het thuisfront (centrale verwarming voor de huissitters van thuis) en trachten elke dag ons leven dat we achterlieten los te laten en ons volledig op het nu te focussen.
Aankomst in Göteborg is een cultuurschok: 2 euro voor een plasje in het toilet van het station. “u kan ook met visa betalen” repliceert de man achter de toiletreceptie breed lachend op de verbaasde blik in mijn ogen. In Gent pis je voor die prijs een hele avond op feestjes.
We slapen in een zalige old school jaren 70’s kamer in hotel Avenyn. Love it! Wil je hier ook logeren? Klik hier.
De man aan de receptie geeft ons een adresje om te gaan eten.
We eten er de malste ribbetjes ooit, zonder te weten dat het nog erg lang zal duren voordat we nog eens de kans krijgen in een stukje lekker vlees :-) Nadat onze buikjes gevuld zijn lopen we terug naar ons hotelletje en willen na nog wat te schrijven aan de blog onder de wol kruipen maar Lilou heeft andere plannen want ze wil niet slapen.
Na lang proberen en onderhandelen slaapt ze eindelijk.
14 september 2017
Göteborg
Het ontbijt is in de kelder. Het is eindelijk zonnig. We wandelen langs een fontein, langs water, een park… en dolen wat rond en belanden in overdekte hallen. Daar bestellen we de befaamde kutbullar. Lilou eet gretig mee. Na het eten gaan we naar de speeltuin. Een kopje koffie , naar de Lidl en naar onze kamer.Ik ga naar de staatswinkel wat wijn inkopen en doe nog wat telefoons en geregel voor de verwarmingsketel die blijkbaar niet aangesloten kan worden…
Lilou wil niet slapen en Philippe vertelt haar een verhaal over een meisje Lila en haar paard Mortimer maar toch wil de slaap niet komen. Philippe wandelt met haar in de gang, al wiegend komt het zand langzaam maar zeker in haar ogen. Tijd voor de update voor de blog.
Morgen naar Stockholm.
15 september
Göteborg-Stockholm + 468,83km
We nemen de trein en rijden door prachtige landschappen en komen uiteindelijk aan in Stockholm.
We wandelen van het station naar onze slaapplaats: een voormalige gevangenis uit de 19de eeuw eeuw
op Langholm een van de vele eilandjes van Stockholm. Echt een aanrader om er te verblijven, gelegen in het groen, dichtbij een strandje en ideaal als uitvalsbasis. Wil je ook eens in een oude gevangenis slapen? Klik hier om te boeken.
16 en 17 september 2017
Stockholm
Naast het hotel is er een moestuin en een biologisch eethuisje waar we heerlijk lunchen. Nadien huren we fietsen en we fietsen naar het centrum tot een plein waar een evenement had plaatgevonden, dat konden we afleiden uit het met plastic bekers bedekte plein...we kuieren wat rond en eten uiteindelijk iets op het plein. De volgende dag brengen we ook door met veel fietsen, wandelen en lekker eten. Hier verveel je je niet!
18 september
Stockholm-Helsinki
Check out time! We installeren ons in de pub naast de metro ingang Hornstull todat we ons richting ferry begeven.
Wel, ferry, het is eigenlijk een soort cruiseschip. Op onze zoektocht om van Stockholm naar Helsinki te geraken kwamen we uit dat het eenvoudigste en goedkoopste was om een retourtje Stockholm-Helsinki-Stockholm te boeken. Wij gaan echter van boord in Helsinki en zetten onze koers verder richting Oosten. We missen bijna onze boot (doordat er een storing was aan de metro) en komen al lopend met kind en rugzak aan op het dek. Nadat we naar onze kajuit zijn gegaan nemen we een aperitiefje en Lilou geniet van een ijsje. Ongemerkt zet ons gevaarte koers richting Helsinki, het is een prachtig zicht. Ook voelt hebben we de eerste keer sinds we vertrokken zijn uit Gent het gevoel het thuisfront een beetje los te kunnen laten.'s Avonds is er animatie en zijn er acrobaten die in de hoofdhal waaghalzerijen uithalen.
Ons kajuit is warm en een beetje benauwend zonder ramen. Slapen doen we niet zo goed, maar dat nemen we er bij voor de prijs die we er maar voor betalen.
19 september 2017
Finland: Helsinki +478,57 km
Het regent de pleuris als we toekomen in Helsinki. We hebben de eerste tijdzone doorkruist, Bxl +1.
Kletsnat stappen we in een taxi, het is een Noord-afrikaanse taxichauffeur en hij vertelt ons dat hij al vele jaren in Finland woont en dat het in het begin erg aanpassen was aan het klimaat.
De zon zien we niet die dag. In het hostal met veel cafespelen, doen we een slaapje. We slapen in hostel Cheap sleep, eenvoudig maar correct en goed gelegen hostel, kan je hier boeken.
Onder ons is er een Lidl, waar we proviand inslaan. We weten niet of we in Rusland kunnen vinden wat we nodig hebben voor Lilou dus slaan we een extra dosis in (Melkpoeder, enz).
Daarna, doen we een kleine wandeling terwijl de schemering zich tot de avond bekeert.
Het is donker, koud en nat en de mensen lopen in hun dikke jassen, het gezicht er dicht tegenaan getrokken met mutsen en kappen. Het schijnsel van de winkelverlichting creert een eindejaarssfeer, maar eentje zonder slingers en muziek, minder publiciteit in het straatbeeld. We voelen de adem van Rusland zachtjes in onze richting komen.
We beseffen dat we Finland geen eerlijke kans geven door onze one night stand in Helsinki. Morgen laten we namelijk Europa al achter ons en begeven we ons op onontgonnen terrein; Rusland!
Deel 3: Rusland
20 september 2017
Het is erg vroeg als we ons met pak en zak naar de bushalte haastten. We willen onze trein naar Sint-Petersburg niet missen. We schrikken een beetje van de hoge prijs die we voor de busrit betalen. We weten niet precies hoe we naar het station moeten bereiken. Een behulpzame vrouw toont ons de weg.
De trein vertrekt stipt op tijd.
Rusland: Sint-Petersburg +409,31km
Terwijl de ochtend zich ontrolt en de zon beetje bij beetje de uitgestrekte, schijnbaar onbewoonde landschappen die zich voor ons raam tentoonspreiden belicht, voelen we ons opgewonden. we overschrijden een nieuwe grens. Kloeke mannen in zwarte pakken met een oortje in hun oor lopen per twee elke wagon in. Streng kijken ze iedere reiziger aan.
Na hen komen er twee vrouwen in uniform en vragen ieder de nodige documenten om Rusland binnen te mogen.
De trein stop niet aan de grens. Alles wordt al rijdend in orde gebracht.
Het is toch iets, aankomen in Sint-Petersburg met de trein vanuit Gent.
De Zon die de historische gebouwen met haar stralen opblinkt, toont de stad in haar grandeur.
Ons hostal (soul kitchen) ligt pal in het centrum. We worden door knappe russische jongedames met open armen en een brede glimlach ontvangen. In uitstekend Engels geef ze ons alle mogelijke informatie. We geven onze paspoorten af zodanig dat ze ons kunnen 'registreren'. Dit moet bij elke verplaatsing gebeuren. Soulkitchen is echt een pareltje om te verblijven, ik zou het zelf de leukste hostel noemen die we ooit hebben bezocht.
We krijgen enkele leuke tips om met kinderen te gaan eten. Teplo is echt een super adres hiervoor! Een ruime binnenkoer met tafeltjes en een heuse speeltuin, én lekker eten!
Dutje voor Lilou in het hostal, maar dat lukte niet vandaag.
We gaan dan terug naar buiten en verkennen de buurt een beetje. In de avond doen we mee aan de kookworkshop van ons hostel: Spaghetti!
We eten samen en delen onze wijn met de andere gasten.
21 september 2017
Sint-Petersburg
Vol goede moed beginnen we aan onze eerste volle dag Sint-Petersburg.
We beklimmen de Izaäkkathedraal en worden beloond met een panorama van de stad.
Bij het buitenkomen zien we de hop on hop off bushalte.
Dat lijkt ons de beste mannier om de grootstad te bezoeken met een kind.
Maar dit blijkt niet zo te zijn. Tegen dat we goed en wel de bus opstappen, is Lilou alweer moe. Alles gaat namelijk zo langzaam met een klein kind: wassen, aankleden, eten geven, pamper verversen, dagrugzak maken.
De helft van de dag is al voorbij nog voor je eraan kan beginnen.
Lilou weigert stil te zitten, spartelt tegen huilt en schreewt .
Het lukt niet ook maar een woord van de uitleg door de koptelefoon te verstaan.
De moeheid treft ook ons, en ons humeur is onder nul. Gaat dit de hele reis zo zijn? Hebben we het onderschat? Kunnen we wel zo'n reis maken met een klein kind? Het contrast met onze vorige reizen valt voor de eerste keer erg op. Kwaad stappen we de bus af ( we gaan naar teplo om een late lunch te hebben.)
Daarna gaan we te voet naar het winterpaleis. De rijen wachtenden nodigen niet uit om erbij aan te sluiten. Dit kunnen we Lilou (en onszelf) niet aandoen. Kunnen we dan op een hele dag zelfs niet één iets uit de gids bezoeken? We hebben we nu eigenlijk van Sint-Petersburg gezien?! Een speeltuin, een bistro, en toeristen die wel in diepte alles in zich kunnen oplsaan.
De frustratie komt terug bovendrijven, we wisselen enkele harde woorden en zetten ons vervolgens in stilte en met gefronste wenkbrauwen op een bankje in de zon in het park. Een vrouw voert de duiven aan de fontein. Lilou eet haar ijsje.
Het besef begint te dagen dat we op een andere manie moeten reizen. Niet alleen praktisch. Maar ook zeker onze verwachtingen moeten we aanpassen. Als we blijven vasthouden aan het ritme en de verwachtingen van een solo- of duo-reiziger, dan gaan we van deze reis niet genieten, en heeft het geen zin verder te gaan.
(Deze omschakeling is cruciaal geweest in de ontwikkeling van onze reis.)
Met dit nieuw inzicht , vers en nog niet ten volle doorgedrongen
slenteren we richting Winterpaleis. We stappen verder naar het plein voor het Paleis, aangetrokken door een muzikant die weemoedig zijn klanken op het plein laat weergalmen. De avondzon maakt het plaatje af en het geheel verzacht de emoties van de dag.
In de avond hebben Lien en ik een tete a tete. Er is namelijk schuinonder onze kamer een Indisch restaurant. We hebben er bereik met onze babyfoon, ik had het getest! Met een oog op de babyfoon waren we voor het eerst op onze huwelijksreis toch even alleen met ons twee. Morgen vertrekken we naar Moskou, waar we 4 nachten op de trein zullen rijden verder richting Oosten...
is namelijk schuinonder ons kamer een Indisch restaurant. We hebben er bereik met onze babyfoon, ik had het getest! Met een oog op de babyfoon waren we voor het eerst op onze huwelijksreis toch even alleen met ons tweeen!
22 september 2017
